Day 4 Luoyang

ส 31/8/56

วันนี้เราจะนั่งรถสาย 81 ไปถ้ำผาหลงเหมินกัน

ปล. ทำไมเรียกถ้ำ เพราะพอไปถึง มีแต่กำแพงพระแกะสลัก 555 ล้อเล่น

8:20 หลังกินข้าวเช้าโรงแรมเสร็จ ก็ข้ามถนนมาเกาะกลางถนน หันหน้าเข้าโรงแรม แล้วก็รอ bus K81 ไปหลงเหมิน คนละ 1 หยวน เตรียมให้พอดีด้วย

ก่อนถึงป้ายรถ แวะซื้อของกินด้วย
ตอนแรกดูน่าอร่อยมาก แต่พอยืนถ่ายคลิปสักพัก
ที่ซื้อมา ก็ไม่ค่อยอยากจะรับประทานแล้วค่ะ
เพราะอะไรหน่ะเหรอ...สังเกตน้ำมันที่เทลงไปสิค่ะ ><'
http://www.youtube.com/watch?v=TFXQHJNwx0c

9:04 มาถึงแล้ว ก็มองหาป้ายทางเข้าโลด

ทางเดินเข้าไปไกลมากกกกกกกกกก

มีร้านขายของอยู่ด้านขวามือ หลายร้านมากกกกกก
สอยขนมไปหนึ่งร้าน 555
ญาติเรียกจีตั้นปิ้ง คือแผ่นแป้งใส่ใส้ ม้วน ๆ ใส่ถุงแล้วกินนั้นเอง
http://www.youtube.com/watch?v=oS0LikmpheI

ผ่านไปสักพัก เจอร้านขายของวรรคสอง

คราวนี้มีทั้งสองข้างทางถนนเลย

สักพักเจอลานกว้างสุดลูกหูลูกตา

ที่นี มองไปด้านซ้ายมือเป็นห้องขายตั๋ว



 คนละ 120 หยวน
ปล. ราคาเข้าสถานที่ท่องเที่ยวที่นี่ค่อนข้างสูง ตอนแรกคิดว่าถ้าแลกเงินมาไม่พอยังไงจะรูดบัตรเอา ปรากฎว่า รูดไม่ค่อยได้ ขนาดซูปเปอร์มาร์เก็ตใหญ่ ๆ บางแห่ง พอถึงเวลาจ่ายเงิน เค้าก็เอาบัตรเราไปรูด แต่กลับไม่ได้ เค้าบอกเพราะบัตรเรามีชิพที่หน้าบัตร แต่บัตรที่จีนไม่ชิพ เครื่องเลยไม่อ่านบัตรเรา .....เกือบแย่เลย เงินที่แลกไปเกือบใช้ไม่พอ เหอะ ๆ

มีห้องน้ำด้วย ติดแอร์ แต่เหมือนเดิม จีนก็คือจีน 5555

หลังจากซื้อตั๋ว ก็เดินไปตามป้าย

ผ่าน....ทุ่งหญ้า 

ผ่าน...แนวต้นไม้

ถึงแหระ (ที่จริงเหนื่อยตายตั้งแต่ร้านขายของวรรค 2 แล้ว 555)

กำแพงใหญ่ พาดผ่านทางเดินซ้ายขวา โดยมีแม่น้ำอยู่ตรงกลาง

มันดูอลังการจริงๆ

สักภาพ

ที่ตรวจตั๋ว อยู่ใต้สะพาน เดินลอดเข้าไปโลด

ต้องผ่านอีกประตู


เนื่องจากที่นี่เค้ายังมีการซ่อมแซม บำรุงอยู่ จึงมีการติดป้ายแจ้งเอาไว้

เดินมาสักพัก ก็เริ่มเห็นกำแพงหินแกะสลัก ไล่จากพระองค์เล็กๆ ตามกำแพง


โอ้วว นี่คือบันไดที่เราจะต้องไต่ขึ้นไป

ไม่หวั่นค่ะ เรามาเที่ยวซะอย่าง


และแล้วเราก็ปีนบันไดขึ้นมาถึงจุดแรก

ตรงนี้ถือเป็นไฮไลท์ที่ทุกคนต้องมาถ่ายรูป 

แต่กว่าจะตะกายขึ้นมาได้ ทำเอาลิ้นแฮ่ก

คิดอยู่นาน ไอ้ขึ้นหน่ะไม่เท่าไหร่ 

ตอนลงนี่สิ กลัวจะไหลตกลงไป เพราะบันไดค่อนข้างชัน

ต้องคอยจับราวเอาไว้ให้ดี ๆ 

รูปนี้วานคนจีนถ่ายให้ บอกเค้าว่า ขอแนวนอนหน่อย อยากเห็นพระหลาย ๆ องค์

คนจีนบอก ไม่ได้นะ เดี๋ยวเห็นพระองค์นี้ไม่ครบองค์ ...เอ่อ...

ที่เที่ยวที่นี่จะเป็นแบบสี่เหลี่ยมผืนผ้า

ถ้าเริ่มจากตรงที่ตรวจตั๋วเข้าก็ ก็เดินตรงมาเรื่อย ๆ จนสุดทาง จะมีประตูทางออก 

ชักรูปนิดหนึ่ง

(ตรวจตั๋วด้วย...จะตรวจทำไม เราจะออกแล้วนะ 5555+ ญาติบอก เค้าตรวจ เพื่อที่จะทำหมายไม่ให้กลับเข้ามาอีก -*-)

พอพ้นประตูไปจะมีสะพานอยู่ซ้ายมือ

ก็เลี้ยวซ้ายขึ้นสะพานไปอีกฝั่ง

(ที่จริงตรงนี้ก็มีรถไปส่งที่หน้าห้องขายตั๋ว แต่อย่าใช้เลย มาทั้งที เดินเอาบรรยากาศดีกว่า)

บนสะานวิวสวยมาก

พอลงสะพานก็เดินไปทางซ้ายขึ้นไปเรื่อย ๆ

จนจุดหนึ่ง จะมีลานให้ไปถ่ายรูป เพราะสามารถเห็นพระแกะสลักของอีกฝั่งหนึ่งได้ค่อนข้างสวย

จากนั้นก็เดินต่อไปเรื่อย ๆ 

ระหว่างเส้นทางนี้ก็เลือกได้ว่าจะเดินทางลาดเรียบแม่น้ำไปเรื่อย ๆ 

หรือจะขึ้นบนภูเขา (อันนี้ข้าเจ้าเมื่อยเจ้า ขอรอพลพรรคอยู่ด้านล่าง)

ที่มีวิวเป็นพระแกะสลัก กับ เรือนไม้บนเขา ก็ตามสะดวก

หลังจากเราส่งคนหนุ่มสาวที่บันไดทางขึ้นดอยแล้ว ก็เดินไปรอตรงบันไดทางลง

คลิปบรรยากาศโดยรวม

http://www.youtube.com/watch?v=JRuhNqBY8dc

http://www.youtube.com/watch?v=wPLJqrgmqU4

http://www.youtube.com/watch?v=HLkVnOa7dm0

ระหว่างรอก็มีป้าปั่นจักรยานเอาน้ำเย็นมาขาย ขวดละ 2 หยวน ไอติมแท่งละ 1 หยวน

ไม่แพงนะ แต่ยัง..มีคนจีนต่ออีก ไอติม 7 แท่ง 5 หยวนได้ไหม -*- ป้าเลยตอบไป งั้นเดินออกไปซื้อปากซอยเองแล้วกัน 5555+ ไงหล่ะ ก็ต้องซื้อตามราคากันไป

นั่งเล่นสักพัก พรรคพวกก็ลงมา บอกวิวด้านบนสวยมาก

มีบ้านพักรับรองที่เจียงไขเช็คเคยมาด้วย

14.11 เดินมาเรื่อย ๆ จนเห็นสะพาน...แต่เราไม่เดินข้ามนะคะคราวนี้ เหนื่อยค่ะ 5555

มองเยื้องไปฝั่งตรงข้ามของสะพาน จะเห็น บู้ทขายตั๋วรถ พุ่งตัวไปซื้อโดยด่วนค่ะ

คนละ 5 หยวน 

นำเราไปส่งที่หน้าลานกว้าง ๆ หน้าห้องขายตั๋วค่ะ

แวะทานข้าวที่ร้านแห่งหนึ่ง 

สูบบุหรี่กันในห้องแอร์ แม่เจ้าจิบ้าตาย หายใจไม่ออก ต้องออกมา รอให้โต๊ะนั้นเก็บตังค์ก่อนแล้วค่อยกลับเข้าไปกินต่อ

ขอเมนูภาษาอังกฤษได้นะคะ เค้ามี แต่ไม่มีราคา 5555+

ทานข้าวเสร็จก็เดินยาวออกมาที่ป้ายรถเมล์ รอสาย 81 นั่งไปวัดกวนอู หรือ Guanlin Temple 

ปล. บนรถเมล์ที่นี่ จะมีทีวีทุกคน ภาพชัดเว่อร์ แล้วเราก็ได้เจอ Henry SJM ที่นี่ 

ช่างเป็นการเดินทางที่มีความสุขจริง ๆ  5555+

ที่จริง รถจะต้องวิ่งผ่านหน้าวัด แต่รถเมล์คันนี้ไม่จอดเลย

จนต้องไปถาม คนขับรถเลยจอดให้ บอกป้ายหน้านี้ลงเลย

ว่าแล้วฮีก็จอดกลางถนน -*- 

ตะกายกันคงมาไม่ทันเลยทีเดียว

ถามทางกันมาเรื่อย ๆ 

ที่จริง จากตรงที่ลงรถ จะมีป้ายคร่อมถนนอยู่ว่าเป็นทางไปวัด

แต่เดินไปไกลเหมือนกัน สักพักจะเห็นห้องขายตั๋ว 

คนละ 40 หยวน

ทางเข้าวัดอยู่ซ้ายมือ

เราเดินเข้าไป ไหว้องค์กวนอูตามห้องต่าง ๆ ในวัด 

http://www.youtube.com/watch?v=Ipc1tavumkQ&noredirect=1

จนลึกสุดเป็นที่ฝังศรีษะของกวนอู

มีที่ให้หยอดเหรียญด้วย


เอาเงิน 10 หยวนเราไปให้ คนที่นั่งแลกเหรียญข้าง ๆ
มือซ้ายถือ 6 เหรียญ มือขวาถือ 4 เหรียญแล้วหยอด

15:41 เราจะออกจากวัด นั่งรถเมล์กลับ..


อันนี้เป็นชามะนาวที่ประทังชีวิตพวกเรา เพราะรสชาติถูกปากสุด 5555+

16:38 รถเมล์ผ่านมาจอดที่ตลาดสด

ปล. เราชอบภาพนี้มาก เพราะคนขายเล่นไอแพดอยู่หน้าแผงผัก คือที่ลั่วหยาง เราจะไม่ค่อยเห็นเทคโนโลยีมากเท่าไหร่
เดินกันต่อ
เรามีความสุขมากกับการเดินซื้อของกิน
มีทั้งเนื้อวัวย่าง อร่อยมาก


แล้วก็ขนมหลากหลายแบบที่ทำจากแป้ง


ขนมเยอะจริง ๆ
http://www.youtube.com/watch?v=v7LWVf6gBQQ
กินกันอ้วนนะ 5555+

มีขาหมู ราคา 8 หยวน ได้ปริมาณสักครึ่งถ้วยข้าว -*- ออกเค็ม ๆ นะเพราะเอาไว้กินกับซาลาเปา ปล. ป้าบอกเปิดที่นี่มา 20 ปีแล้วจ้า



มีเนื้อกระด้างด้วยขีดละ 3 หยวน...ถูกไปไหม ...

17:19 เดินมากินข้าว ร้านนี้เค้าว่าดังมาก

แต่เอิ่ม อาหารคนละแบบกับที่เราชอบ
เค้ามีเซ็ตอาหารแนะนำให้ เราสั่ง 1 เซ็ต คือแบบ เหลือทุกอย่าง 5555
กลิ่ินจะแบบเหม็นๆ ยังไงไม่รู้ แต่เป็นกลิ่นอาหารปกติของพวกเค้านะคะ


จากนั้น เราก็เดินเล่นไปจนทะลุอีกฝั่งหนึ่งของตลาด
ตลอดทั้งสายจะเป็นตึกแบบโบราณ


มีร้านขายของอยู่สองข้างทาง

อันนั้นเป็นเกี๊ยวผัด อร่อยดี มีไส้ผักกับเนื้อวัว แต่น้ำมันเพียบ 5555+
http://www.youtube.com/watch?v=hqYbf-fjxKs

สักพักเห็นคนเข้าแถวที่หน้าร้านร้านหนึ่ง ยาว มาก เข้าไปดูคือ


ก๋วยเตี๋ยวกับแป้ง
แต่ว่าเราพึ่งกินข้าวมาหน่ะ ไม่มีท้องใส่ เลยอดลองของอรอ่ยอีกอย่างหนึ่งเลย



ที่นั่งหน้าร้านเต็มก็นั่งทานกันเต็มสองข้างทางถนน..ยาวไปเรื่อย ๆ

เดินมาสักพักก็จะเห็น
กำแพงเมือง (แต่คาดว่าสร้างเรา เพราะเหมือนน่าจะมีโรงแรมด้านบน)


คิดว่าจะเดินขึ้นเหมือนกัน แต่ไม่ไหว เมื่อย 5555+
เลยเดินผ่านกำแพง แล้วเลี้ยวขวา ตรงไปเรื่อย ๆ ทางขวามือจะมีป้ายรถเมล์อยู่

พอขากลับ นั่งรถเมล์หลง 55 นั่งผิดฝั่ง แทนที่จะไปหัวเชอจั่น (สถานีรถไฟ) กลับออกนอกเมือง 5555 ได้เสียเวลานั่งย้อนเข้ามาในเมืองอีกเกือบครึ่งชั่วโมง

จากเหตุการณ์นี้ ทำให้ต้องระวังในการอ่านป้านรถเมล์มากขึ้น
ต้องสังเกตุว่า ลูกศรชี้ว่าไปสถานีด้านไหน ซ้ายหรือขวา
และเพื่อความมั่นใจ ก่อนจะหยอดเงินใส่กล่อง ต้องถามคนขับรถก่อนทุกครั้งว่า
"เต้าหัวเชอจั้นมา"
ไปถึงสถานีรถไฟไหม....

จบไปอีกหนึ่งวันนะลั่วหยาง